Recenzja Beyerdynamic Aventho 100. Nauszne słuchawki bezprzewodowe z dobrym czasem pracy, niezłym ANC i multipoint

Beyerdynamic Aventho 100 - jakość wykonania, komfort, przyciski

Beyerdynamic Aventho 100 to słuchawki o konstrukcji zamkniętej, nausznej. Spoczywają bezpośrednio na małżowinach usznych, niejako przygniatając je. Ich poduszki nie mogą być duże, bo zmieniłyby się z nausznych w wokółuszne, ale nadal powinny dobrze rozkładać nacisk i być wygodne. Dlatego tak duże znaczenie ma tutaj grubość i miękkość poduszek. I jest to pierwsza rzecz, którą chcę pochwalić. Co prawda grubość może nie imponuje, bo wynosi około 13 mm, ale w tego typu słuchawkach to w zupełności wystarczy, zwłaszcza że syntetyczna skóra oraz umieszczona pod nią pianka są bardzo miękkie i przyjemne w dotyku. Sprawiają wręcz wrażenie delikatnych, ale w pozytywnym sensie. Dodam, że średnica poduszek wynosi 71 mm. Otwór wewnętrzny nie ma większego znaczenia dla wygody, bo uszy i tak nie wchodzą do jego wnętrza, ale ma on 30 mm średnicy. Dno muszli jest pokryte tkaniną, pod którą umieszczono grill zabezpieczający przetworniki. Czy poduszki można zdjąć? Okazuje się, że tak. Wystarczy chwycić ją i przekręcić w lewo mocno, ale z wyczuciem. Puszcza z pewnym oporem, ale nie jest to trudne. W każdym razie poduszki są już fabrycznie połączone z plastikową ramką, więc nie da się ich łatwo zastąpić innymi.

Inaczej sytuacja wygląda na zewnątrz. Obudowy są wykonane głównie z twardego tworzywa sztucznego o matowej powierzchni, ale mają nałożone metalowe półpierścienie, w których umieszczono złącza i przyciski. W zewnętrzne, płaskie powierzchnie obudów wbudowano tylko małe szczeliny, za którymi znajdują się mikrofony wykorzystywane przez ANC i tryb transparentny. Paneli dotykowych nie ma, bo obsługa odbywa się za pomocą sprzętowych przycisków. Jeśli chodzi o rzeczy wbudowane w metalowe półpierścienie, to po lewej stronie jest tam pojedynczy mikrofon do rozmów głosowych, złącze mini jack 3,5 mm dla analogowego, przewodowego odtwarzania muzyki (działa także bez zasilania), port USB-C do ładowania akumulatora w słuchawkach i opcjonalnego, cyfrowego, przewodowego odtwarzania dźwięku, a także dioda informująca po ładowaniu.

Natomiast z prawej strony znajduje się przycisk zasilania (pojedynczy, na samym dole), wraz z drugą diodą, która informuje o statusie słuchawek, w tym o łączności i parowaniu Bluetooth (miga na czerwono i niebiesko). Co ciekawe, podczas pracy słuchawek dioda ta “zapala się” się raz na 7 sekund, ale można ją całkowicie wyłączyć w aplikacji mobilnej. Pojedyncze lub podwójne kliknięcie przycisku zasilania, gdy słuchawki są włączone, powoduje przełączanie trybów ANC, natomiast potrójne kliknięcie aktywuje parowanie Bluetooth (przydatne do szybkiego łączenia z drugim urządzeniem w ramach multipoint). Oprócz tego widać tutaj kolejne trzy przyciski, jeden za drugim: na końcach znajdują się + i - do regulacji głośności, a w środku jest przycisk wielofunkcyjny, do pauzowania, odtwarzania, przełączania utworów, włączania asystenta głosowego i odbierania lub kończenia połączeń głosowych. Wadą tych trzech przycisków jest to, że są za blisko siebie i dość często zdarzało mi się wciskać dwa naraz. Większa separacja moim zdaniem byłaby wskazana.

Obudowy lewej i prawej słuchawki można przekręcić w jedną stronę na płasko, czyli o 90 stopni, a w druga stronę o około 30 stopni. Ruszają się też w pionie, aby łatwiej dopasować poduszki do uszu. Konstrukcja wewnętrzna pałąka jest stalowa, bardzo solidna, a jednocześnie dość elastyczna. Warto podkreślić, że widelec też jest metalowy i przy okazji składany, więc przenoszenie słuchawek nie sprawia większego problemu. Regulacja pałąka jest płynna, a nie stopniowa, co mi akurat nie przypadło do gustu, bo niestety dość łatwo jest stracić optymalne ustawienie podczas zdejmowania i zakładania słuchawek. Natomiast zakres regulacji wynosi około 36 mm z każdej strony niezależnie, więc jest duży. Ja mam głowę o obwodzie około 61 cm, a maksymalne ustawienie było dla mnie za duże. Chcę jednak pochwalić to, że w minimalnym ustawieniu słuchawki robią się na tyle kompaktowe, że będą pasowały nawet na głowę dziecka. Przewód wychodzący z obudów jest pokryty solidnym oplotem. Poduszka górna na pałąku ma w zasadzie całą szerokość słuchawek i też jest pokryta grubą pianką oraz syntetyczną skórą.

Najważniejsze pytanie jednak brzmi: czy cała ta konstrukcja jest wygodna? I tutaj odpowiedź jest… niejednoznaczna. Moim zdaniem Aventho 100 są znacznie mniej wygodne od dużych słuchawek, takich jak choćby ich siostrzane Aventho 300. Siłą rzeczy obszerne poduszki wokółuszne, które otaczają uszy, są o wiele mniej uciążliwe, od poduszek, które uciskają bezpośrednio małżowiny uszne. Co prawda w tym przypadku docisk generowany przez pałąk jest optymalny, czyli na tyle duży, by zapewnić szczelne i równomierne przyleganie i jednocześnie na tyle mały, by uszy szybko się nie męczyły, ale… Po 1,5 godzinach ciągłego noszenia moje uszy były już trochę zmęczone, a po 2 - 3 godzinach zaczynały już boleć. Jeśli jednak porównać to do innych słuchawek nausznych, to Beyerdynamic Aventho 100 i tak wypadają nieźle, bo w wielu innych słuchawkach nausznych małżowiny zaczynają mnie boleć znacznie wcześniej. Kolejną ważną sprawą jest izolacja pasywna. Pod tym względem Aventho 100 oceniam pozytywnie. Co prawda ponownie nie ma tutaj mowy o izolacji na poziomie dobrych, zamkniętych słuchawek wokółusznych, ale te małe poduszki są na tyle grube i miękkie, że dobrze dopasowują się do uszu i całkiem nieźle izolują. To dobra wiadomość, bo ma to również bezpośredni wpływ na działanie ANC. Do zestawu ze słuchawkami dodano miękki worek ochronny, z oddzielną kieszonką na kable, a także przewód mini jack 3,5 mm z dwoma wtykami 3-polowymi, o długości około 175 cm oraz przewód USB-A - USB-C o długości około 75 cm.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• następna ›
• ostatnia »