be quiet! Pure Base 600 - Premierowy test stylowej obudowy

be quiet! Pure Base 600 - Wnętrze #1

Odkręcamy dwie szybkośrubki , łapiemy za dedykowany uchwyt, przesuwamy panel boczny i przed naszymi oczami widnieje wnętrze be quiet! Pure Base 600 w pełnej okazałości. Już na starcie sporo nabywców może się zdziwić, zwłaszcza jeśli nie mieli wcześniej kontaktu z innymi obudowami tego producenta. Całość wyłożona jest matami wygłuszającymi o grubości około 3-4 milimetrów. Nie wykorzystano tutaj standardowej pianki bitumicznej, a delikatną gąbkę pokrytą materiałem. Jest jednak ona dość wytrzymała – nie udało mi się jej zniszczyć, ani nawet zaciągnąć przy pomocy śrubokrętu. Jeśli jednak wam się nie spodoba – droga wolna, przymocowano ją taśmą dwustronną i demontaż jest dość prosty. Trzeba jednak pamiętać, że taka ingerencja może już naruszyć warunki gwarancji zaliczając się pod modyfikacje techniczne.

Zastosowano tutaj jednolitą komorę, bez popularnego ostatnio podziału na piwnicę dedykowaną zasilaczowi. Zwolennikom takiego rozwiązania mówię, że nie ma się czego bać – miejsca na kable w przypadku braku modularnej jednostki jest bardzo dużo, ale o tym później. Całość utrzymana jest w tym samym kolorze co dobrze nam już znana zewnętrzna część obudowy, czyli czarnym macie. Ostrych krawędzi nie znalazłem, mimo usilnego wtykania palucha gdzie się tylko da. Wszystko zostało dokładnie wykończone i nic się nie giba na boki.

Tacka pod płytę główną pod względem nacięć mogła by śmiało rywalizować z Rzeźnikiem z Blaviken, Geraltem. Oczywiście w tym przypadku nie ma mowa o bliznach po licznych pojedynkach z potworami, a specjalnych otworach. Znajdziemy tutaj aż czternaście szczelin, które znacząco ułatwią odpowiednie poprowadzenie okablowania. Wszystkie są bardzo dobrze, intuicyjnie wręcz rozlokowane. Szkoda tylko, że zabrakło gumowych oplotów – chociaż na największych z nich. Wycięcie pod procesorem jest wybitnie duże, dzięki czemu montaż nawet najbardziej rozbudowanych chłodzeń jest banalnie prosty.

Dół obudowy be quiet! Pure Base 600 gości zasadniczo tylko miejsce na zasilacz. Tutaj jednak się postarano, bowiem „źródło mocy” naszego komputera będzie dość dobrze amortyzowane co skutecznie zatrzyma wszystkie ewentualne wibracje. Od spodu zamontowano cztery okrągłe, piankowe amortyzatory, które wspomagane są od strony płyty głównej sporym kawałkiem czarnej gumy. Szkoda, że producent nie pomyślał o miejscu na dodatkowy wentylator. Zwłaszcza, że omawiane wcześniej nóżki są dość wysokie i byłoby sporo miejsca na zasysanie świeżego powietrza. Kłóciłoby się to jednak widocznie z zamysłem niemieckich projektantów na stworzenia cichej i stylowej jednostki, co jest całkowicie zrozumiałe.

Z tyłu ulokowano preinstalowany wentylator 120-milimetrowy, dokładniej 3-pinowy model be quiet! Pure Wings 2. Może on pracować z maksymalną prędkością 1200 RPM. Nie jest to może najcichsza jednostka na rynku, ale z całą pewnością jedna z nielicznych, które montowane są fabrycznie i nadają się do codziennego użytku. Dodając do tego fakt, iż jest odsunięta nieznacznie od stalowej blachy oraz można zmieniać jej tryb pracy dołączonym kontrolerem obrotów, otrzymujemy kawał naprawdę porządnego śmigła. Otwory na panel I/O płyty głównej oraz zasilacz są standardowe, zaś śledzie wyposażone w otwory wentylacyjne montowane są przy pomocy poręcznych szybkośrubek.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• następna ›
• ostatnia »