Test Zotac ZBOX ID80 Plus - Energooszczędny i wydajny Mini PC

Zotac ZBOX ID80 - budowa

Sam komputer wymiarami niewiele wykracza poza wspomnianą wcześniej płytę miniITX - jest prostopadłościanem o boku ok. 19cm i grubości ok. 4cm. Niestety, na wymiarach podobieństwa się kończą, mamy bowiem do czynienia z autorską konstrukcją, a nie standardową płytą główną w małej obudowie. Nie powinno to jednak nikogo dziwić, wszak jest to normą w tej klasie sprzętu. Wygląd urządzenia jest znakiem rozpoznawczym Zotaca - dwie duże boczne ścianki z czarnego, błyszczącego plastiku (znowu...) oraz wklęsły węższy bok ze srebrnego, matowego plastiku. Czarne ścianki, zgodnie z tradycją, łapią odciski palców i kurz jak szalone. W rogu jednej z czarnych ścianek umieszczono niewielkie logo producenta, zaś na drugiej znalazły się gumowane nóżki oraz wlot systemu chłodzenia.

Po uruchomieniu na ściance z logo pojawia się duży, niebieski okrąg - kolejna cecha rozpoznawcza serii ZBox. Podczas uśpienia okrąg ten łagodnie pulsuje. Mimo użycia niebieskiego koloru, który zazwyczaj jest bardzo intensywny, podświetlenie nie jest jaskrawe i nie kłuje w oczy. Wręcz przeciwnie - jego intensywność dobrana jest tak, że w pierwszej chwili można pomyśleć, że jest to naklejka czy wstawka w obudowie. Za to nalezy się plus, bo dzięki stonowanej jasności nie jest to odpustowe, a dodaje całości nieco życia.

Jeśli chodzi o rozmieszczenie złącz, to skupione są one na dwóch z węższych powierzchni; przedniej i tylnej. Na przedzie znajdziemy czytnik kart pamięci, wyjście audio minijack oraz wejście mikrofonowe, jeden port USB 2.0, diody sygnalizacyjne (sieć i HDD) oraz włącznik.

Na tylnej ściance zaś umieszczono kolejno: złącze do anteny Wifi, 2 porty USB 3.0, port Gigabit LAN, 2 porty USB 2.0, DVI, HDMI, wyjście optyczne oraz gniazdo zasilania. Złącze antenowe (w standardzie SMA) wyposażone jest w ciekawy bajer: wokół niego umieszczona jest metalowa blaszka na sprężynie, mająca zapewne ochraniać złącze gdy antena jest odkręcona. Nie będziemy tu dyskutować nad skutecznością tego rozwiązania (choć naszym zdaniem chroni to niewiele, bo gniazdo i tak nie wystaje poza obrys obudowy), za to potrafi to skutecznie utrudnić wkręcenie anteny, jeśli, nie daj Boże, włożymy ją krzywo. Jest wtedy duża szansa, że blaszka owa zaczepi się o gwint, co znacznie utrudni dokręcenie anteny i będzie zapewne przyczyną niejednego przekleństwa wśród użytkowników.

U góry urządzenia umieszczono kratkę wylotową systemu chłodzenia oraz jeszcze jeden port USB 2.0, zasłonięty gumową zaślepką. Spód to tylko otwory wlotowe do chłodzenia, wcięcie do zamocowania podstawki oraz dwie szybkośrubki, po odkręceniu których mamy dostęp do wnętrza.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• następna ›
• ostatnia »