Test Creative Sound Blaster AE-9 - najlepsza karta dźwiękowa do PC

Creative Sound Blaster AE-9: Procedura testowa

Pomiary karty Sound Blaster AE-9 wykonaliśmy przy wykorzystaniu dwóch wyjść: liniowego (para gniazd chinch umieszczonych na śledziu karty) oraz słuchawkowego 3,5 mm, znajdującego się się na przednim panelu Audio Control Module. W pierwszym zestawie testów połączyliśmy gniazda wyjścia liniowego (2x chinch) z wejściem liniowym ACM (2x chinch) kablem Prolink TVC4270 o długości 1,2 m. W drugim zestawie pomiarów wykorzystaliśmy kabel Forza Audioworks o długości 25 cm, połączony z wejściem liniowym przez przejściówkę mini jack – chinch, będącą elementem wyposażenia Sound Blastera AE-9. Pomiary zostały przeprowadzone w trybie bezpośrednim (direct mode), z pominięciem korektora graficznego oraz efektów SBX. Oba zestawy testów (dla wyjścia liniowego i wyjścia słuchawkowego) przeprowadziliśmy za pomocą RightMark Audio Analyzera 6.4.5, dostosowując poziom sygnału do wartości bliskiej 0 dB oraz powtarzając testy dla pięciu wybranych zestawów parametrów:

• 16 bitów, 44,1 kHz,
• 16 bitów, 48 kHz
• 24 bity, 48 kHz
• 24 bity, 96 kHz
• 32 bity, 96 kHz

Wyniki testów przeprowadzonych za pośrednictwem RightMark Audio Analyzera przedstawione zostały na siedmiu wykresach. Pierwszy z nich to pasmo przenoszenia (Frequency response), reprezentujący zakres częstotliwości odtwarzanych przez kartę. W paśmie słyszalnym powinien być on jak najbardziej płaski, to jest zbliżony do poziomu 0 db. Drugi z wykresów (Noise level) obrazuje poziom szumów urządzenia, im niższy tym lepiej. Trzeci z wykresów (Dynamic range) odzwierciedla zakres dynamiki karty przy sygnale o częstotliwości 1 kHz. Czwarty z wykresów (THD + Noise) obrazuje całkowite zniekształcenia harmoniczne z szumem (im mniejsze wartości procentowe, tym lepiej). Piąty wykres (Intermodulation distortion) przedstawia zniekształcenia intermodulacyjne występujące pomiędzy parą sygnałów oraz szum (wartości wyrażone w procentach, im mniej tym lepiej). Przedostatni wykres (Stereo crosstalk) to przesłuch międzykanałowy, stopień w jakim zawartość jednego kanału dźwięku przenosi się na drugi kanał – im niższe wartości, tym lepiej. Ostatni z wykresów (IMD sweep tones) to zniekształcenia intermodulacyjne przy sygnałach 5 kHz i 10 kHz. Kompletne wyniki pomiarów i testów publikujemy na kolejnych stronach artykułu.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• …
• następna ›
• ostatnia »