SteelSeries Siberia 840 - bezprzewodowy zestaw słuchawkowy

Transmiter i wyposażenie dodatkowe - budowa i jakość wykonania

Wspomniane na poprzedniej stronie akumulatorki pojawiły się już w poprzednim modelu, Siberii 800. Mają pojemność 1000 mAh i według moich testów, podczas których z przetworników non-stop sączyła się niezbyt głośna muzyka, przesyłana po paśmie 2.4 GHz, każdy z nich wytrzymywał cały dzień (16 godzin, tester spać kiedyś musi...). Jeśli jednak okaże się, że bateria padła, możemy ją w kilkanaście sekund wymienić na drugą, ładowaną dotychczas w wielofunkcyjnej ładowarce. Bateria waży tylko 20 g, co sprawia, że jest to rozwiązanie idealne do słuchawek bezprzewodowych. Status naładowania obu akumulatorków podawany jest na wyświetlaczu adaptera. Samo umieszczanie w nim rozładowanej baterii to żadna filozofia - wystarczy wsunąć ją z prawej strony i zatrzasnąć w dół.

Co do integralnego elementu zestawu, czyli czarnego pudełeczka - pozory mogą mylić, ale nie jest to urządzenie typu DAC/AMP. DAC konwertuje sygnał cyfrowy na analogowy, a AMP podnosi amplitudę sygnału, efektywnie zwiększając poziom natężenia dźwięku. Gadżet ten nie podejmuje się żadnego z wymienionych zadań. Zamiast tego pełni funkcję nadajnika i odbiornika bezprzewodowego, ładowarki na dołączane baterie, medium komunikacji z komputerem i centrum obsługi zestawu słuchawkowego. Niezawodność modułu bezprzewodowego wypada nieco gorzej na tle słuchawek Samsung Level On Pro, bowiem Siberia 840 traciła zasięg w odległości 10 metrów od nadajnika. Trzeba nadmienić, iż na drodze sygnału stała zarówno lodówka, jak i dwie pary drzwi, co skutecznie mogło zmniejszyć jego natężenie. Otwarcie obu drzwi zapewniło niemalże stabilny sygnał. Wracając do samego transmitera, mam obiekcje co do zastosowanych w nim materiałów.

Chodzi mi o błyszczący plastik, którym dołączany do zestawu transmiter dosłownie ocieka. Jest obecny w 100 procentach na każdej z czterech ścian urządzenia, a nie muszę chyba przekonywać, jak bardzo takie powierzchnie lubią się palcować... nie, nie w tym znaczeniu tego słowa. Jest bardzo podatny na zarysowania, o które nie trudno w okolicach portu ładowania akumulatora oraz z tyłu urządzenia, wokół gniazd na różnorodne wtyczki. Nie zabrakło go także na górze transmitera, której resztę stanowi o wiele bardziej matowy, lecz również kochający odciski palców plastik. Względnie najlepiej prezentuje się spód pudełeczka, którego większość wypełnia antypoślizgowa powierzchnia. Okazuje się niestety, że nie spełnia całkowicie powierzonego jej zadania, pozwalając adapterowi na przesuwanie się po powierzchni niepolakierowanego biurka.

Panel OLED świetnie wtapia się w tło czarnego plastiku, a interfejs jest prosty, wyraźny i czytelny - niczym w komórkach z wyświetlaczami monochromatycznymi. W trybie spoczynku wyświetla głośność sygnału wyjścia, poziom naładowania obu akumulatorków oraz ikonę aktywności trybów Dolby i Bluetooth. Pozycje w menu wybieramy, obracając potencjometr, a wybór zatwierdza się wciśnięciem. Dodatkowy przycisk na obudowie służy cofnięciu się do poprzedniego poziomu menu. Wyświetlacz możemy pozostawić w trybie lekkiego przyciemnienia w spoczynku, wygaszacza ekranu lub wyłączenia po ustalonym przez nas opóźnieniu. Jeśli nas irytuje, dźwięk bipania, towarzyszący nawigacji po menusach, również możemy wyłączyć. Zarówno włączanie i wyłączanie urządzenia oraz połączenia Bluetooth sygnalizowane jest odpowiednim bipnięciem.

Kliknięcie rolki zmiany głośności, znajdującej się na prawej słuchawce, pozwala na zmianę ustawień ChatMix, LiveMix, korektora graficznego, a także na wybór aktywnego profilu. Te ostatnie co prawda można tworzyć przy użyciu transmitera, jednak o wiele wygodniej zrobić to w oprogramowaniu SteelSeries Engine 3. Wszystkie funkcje transmitera są dostępne także w sterownikach i właśnie na stronie im poświęconej opiszę poszczególne opcje. Kilka słów należy się łączności Bluetooth. Słuchawki potrafią odbierać dźwięk jednocześnie zarówno z urządzenia mobilnego, jak i z transmitera. Podczas nadchodzącej rozmowy telefonicznej, muzyka ze smartfona jest automatycznie wyciszana, jednak nie tyczy się to źródła 2.4 GHz. Mając równolegle podłączony zarówno telefon, jak i źródło dźwięku, przesyłane drogą radiową, musimy ręcznie wyciszać muzykę, jeśli ktoś do nas zadzwoni.

Połączenia przychodzące odbieramy pojedynczym wciśnięciem przycisku Bluetooth, a odrzucamy i kończymy podwójnym. Wedle życzenia możemy podzielić się z kimś sygnałem dźwiękowym za pomocą gniazda Share (mini jack). Dzięki złączu Chat (2.5 mm jack) skorzystamy na konsolach z technologii LiveMix, o której poczytacie na stronie testów w grach. Dzięki aż czterem adapterom złącza zasilania, dołączanym do zestawu (typ A niespolaryzowany, znajomy typ C, typ G oraz typ I), możemy użyć zestawu Siberia 840 w niemal wszystkich (poza zaznaczonymi na mapce na różowo) krajach świata. Oprócz tego, w pudełku znajdziemy całą lawinę okablowania - sygnałowy przewód USB, zasilający, optyczny, mobilny (mini jack 4-biegunowy), analogowy (mini jack 3-biegunowy), oraz 2 kable Chat: jeden do Xboxa One i PS4, drugi do Xboxa 360. Obrazkowa instrukcja obsługi w banalnie prosty sposób opisuje metody podłączenia do różnych urządzeń.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• następna ›
• ostatnia »