80-rdzeniowy procesor Intela
Badacze z firmy Intel Corporation opracowali programowalny procesor o wydajności dorównującej superkomputerom, mieszczący się w jednym 80-rdzeniowym układzie i zużywający mniej energii niż większość współczesnych urządzeń AGD. Procesor powstał w wyniku inicjatywy "Tera-scale computing", która ma zapewnić wydajność rzędu teraflopów - bilionów operacji na sekundę - przyszłym komputerom osobistym i serwerom. Wydajność rzędu teraflopów oraz możliwość przenoszenia terabajtów danych odegra kluczową rolę w przyszłych komputerach, które przy powszechnym dostępie do Internetu pozwolą na opracowanie nowych aplikacji do nauki i pracy zespołowej, a także na dostęp do cyfrowej rozrywki w komputerach PC, serwerach i urządzeniach przenośnych. Na przykład sztuczna inteligencja, komunikacja wideo, fotorealistyczne gry, przeszukiwanie danych multimedialnych oraz rozpoznawanie mowy w czasie rzeczywistym kiedyś uważane za fantastykę naukową staną się codziennością.
Wydajność rzędu teraflopów uzyskano po raz pierwszy w 1996 roku w superkomputerze ASCI Red zbudowanym przez Intela dla Sandia National Laboratory. Komputer ten zajmował ponad 180 metrów kwadratowych, składał się z niemal 10 000 procesorów Pentium® Pro i zużywał ponad 500 kilowatów energii. Badawczy procesor Intela osiąga tę samą wydajność w pojedynczym wielordzeniowym układzie.
80-rdzeniowy układ zapewnia wydajność rzędu teraflopów przy poborze mocy równym 62 watom — mniej niż w przypadku wielu współczesnych procesorów jednordzeniowych.
Cechą charakterystyczną układu jest jego konstrukcja, w której rdzenie są powielane jako „kafelki”. Intel odkrył nowe materiały, z których będą budowane przyszłe tranzystory.
Teraflopowy procesor cechuje się również architekturą „sieci w układzie”, która zapewnia szybką komunikację między rdzeniami i może przenosić terabity danych na sekundę wewnątrz układu. W badaniach uwzględniono też metody niezależnego włączania i wyłączania rdzeni, aby używane były tylko te, które są niezbędne do wykonania zadania, co zwiększa oszczędność energii.
Wydajność rzędu teraflopów uzyskano po raz pierwszy w 1996 roku w superkomputerze ASCI Red zbudowanym przez Intela dla Sandia National Laboratory. Komputer ten zajmował ponad 180 metrów kwadratowych, składał się z niemal 10 000 procesorów Pentium® Pro i zużywał ponad 500 kilowatów energii. Badawczy procesor Intela osiąga tę samą wydajność w pojedynczym wielordzeniowym układzie.
80-rdzeniowy układ zapewnia wydajność rzędu teraflopów przy poborze mocy równym 62 watom — mniej niż w przypadku wielu współczesnych procesorów jednordzeniowych.
Cechą charakterystyczną układu jest jego konstrukcja, w której rdzenie są powielane jako „kafelki”. Intel odkrył nowe materiały, z których będą budowane przyszłe tranzystory.
Teraflopowy procesor cechuje się również architekturą „sieci w układzie”, która zapewnia szybką komunikację między rdzeniami i może przenosić terabity danych na sekundę wewnątrz układu. W badaniach uwzględniono też metody niezależnego włączania i wyłączania rdzeni, aby używane były tylko te, które są niezbędne do wykonania zadania, co zwiększa oszczędność energii.
Bądź na bieżąco - obserwuj PurePC.pl na Google News
Zgłoś błąd
Powiązane publikacje
Intel twierdzi, że do niestabilności procesorów Core i9 w grach przyczynili się znacząco producenci płyt głównych
40Intel Panther Lake - wiemy kiedy rozpocznie się produkcja procesorów Core Ultra. Litografia 18A zyskuje kolejnych klientów
43Qualcomm podobno majstrował przy prezentacji wyników wydajności procesorów Snapdragon X Elite oraz Plus
24AMD Strix Point oraz Strix Halo - do sieci przedostała się dokumentacja firmy, omawiająca specyfikację układów Zen 5
40AMD EPYC 4004 - nadchodzi nowa seria procesorów serwerowych. Może mieć wiele wspólnego z układami Ryzen 7000
15Liczba komentarzy: 4
Komentarze:
Załaduj komentarze