Test Core i7-3770K vs Core i7-2700K - Ivy Bridge vs Sandy Bridge

Intel HD Graphics 4000 i 2500

Drugą i jednocześnie ostatnią z opisywanych przez nas większych zmian w Ivy Bridge wykraczającą ponad ramy zwykłego Intelowskiego "Tick" jest zintegrowana grafika, zwana teraz Intel HD 2500 lub 4000. Największą modyfikacją w stosunku do HD 2000 i HD 3000, zaimplementowanych bezpośrednio w Sandy Bridge, jest oczywiście wsparcie dla DirectX 11. Niektórych ucieszy też drobny update obsługiwanej wersji bibliotek OpenGL, które teraz wspierane są w wersji 3.1. Pozostałe dwie większe zmiany to obsługa aż trzech ekranów jednocześnie i zwiększenie liczby jednostek wykonawczych (EU) w wyższym modelu z 12 do 16 sztuk. Reszta zmian sprowadza się do ogólnych optymalizacji mikro-architektury. Wciąż można zastanawiać się czemu Intel montuje słabszą wersję integrowanego GPU do słabszych procesorów. Graczom iGPU (integrated GPU) potrzebne nie jest, a już na pewno nie to najmocniejsze. Osoby, które szukają procesora do maszyn kodujących filmy też na mocniejszej wersji nie zyskają, o ile nie kodują z wykorzystaniem Intel Quick Sync.

Przeprojektowując GPU wprowadzono sprzętową teselację poprzez dodanie dwóch programowalnych etapów cieniowania (Hull Shader i Domain Shader) oraz teselatora o stałej funkcji . Dodano wsparcie dla nowego formatu kompresowanych tekstur (BC6H/7), dla równoległości danych, wsparcie dla atomowych i barierowych operacji. Wprowadzono lokalną współdzieloną pamięć zwaną też lokalną grupową pamięcią wątków, oraz model pracy typu Scatter-Gather, czyli rozpraszania i gromadzenia. Tego rodzaju pomniejsze zmiany dały HD 2500 i HD 4000 zgodność z DirectX 11, wsparcie dla Shader Model 5.0 oraz usprawniły obliczenia GPGPU.

Intel popracował też nad szeregiem usprawnień swojej graficznej mikro-architektury. Poprawiono wydajność geometryczną przyśpieszając pracę m.in. bloków Clip/Setup i Geometry Shader. Filtrowanie anizotropowe powinno być szybsze i lepszej jakości dzięki udoskonaleniu 3D samplerów, a konkretnie ich przepustowości. Zwiększenie liczby wątków i rejestrów powinno poprawić ogólną wydajność obliczeniową (GFLOPs). Dodanie pamięci podręcznej trzeciego poziomu powinno wpłynąć z kolei na zmniejszenie obciążenia reszty procesora, czyli głównej pamięci podręcznej LLC, kontrolera DDR i łączącej to wszystko szyny pierścieniowej.

Nie zapomniano też o aspekcie mediów. Końcówka obrabiania pikseli jest teraz w stanie ingerować w kontrast i kolor obrazu wideo, a podniesiona przepustowość samplerów mediów powinna usprawnić jego skalowanie i filtrowanie. Popracowano też nad przyśpieszeniem kodera (Multi-Format CODEC). Te wszystkie zmiany jak i wszelkiej maści optymalizacje architektury powinny zaowocować znacznie lepszą sprawnością zintegrowanej w Ivy Bridge grafiki. Przyśpieszyć powinien Intel Quick Sync Video, współpraca z mediami, wydajność GPGPU i w grach, a ponadto wydajność z jednego wata powinna wzrosnąć blisko dwukrotnie, w czym przede wszystkim największy wkład mają mieć tranzystory Tri-Gate w 22nm procesie. Czy nowe usprawnione iGPU okaże się warte uwagi? Po raz kolejny zapraszamy do zapoznania się z częścią testową artykułu :)

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• …
• następna ›
• ostatnia »