Raijintek Arcadia - Test bardzo taniej obudowy komputerowej

Raijintek Arcadia - Wnętrze #1

Po dokładnych oględzinach elementów zewnętrznych przyszła pora na zrzucenie boków i zajrzenie do środka testowanego produktu. Nie spodziewamy się tutaj żadnych fajerwerków i wysoce rozwiniętych technologii, ale docenimy każdy szczegół mogący sprawdzić się przy składaniu komputera dla mniej zamożnych użytkowników. Po otwarciu obudowy widzimy standardowe ułożenie i cechy charakterystyczne dla budżetowych konstrukcji. Już na pierwszy rzut oka dostrzegamy jednak beznarzędziowy system montażu napędów optycznych, a chwilę później znajdujemy podobny zestaw dla nośników danych - nie każda skrzynka w tej cenie oferuje szybki montaż dysków, także Raijintek otrzymuje od nas sporego plusa.

Tacka płyty głównej posiada całkiem spory otwór przeznaczony dla backplate coolera procesora (100 x 130 milimetrów), jak również trzy przepusty kablowe bez gumowych zabezpieczeń. Standardowo mamy zamontowane nakrętki dla śrub przytrzymujących płyty główne w standardzie ATX, ale do wnętrza Raijintek Arcadia możemy także włożyć mniejsze mobaski w formacie micro-ATX. Jeśli chodzi o poprowadzenie dodatkowych kabli EPS lub po prostu podłączenie tylnego wentylatora, to będziemy mieli spory kłopot ze schowaniem tychże przewodów za tacką płyty głównej - w jej górnej części nie widzimy żadnych otworów pozwalających na takie zabiegi, także pozostaje nam przepuszczanie tych kabli obok portu PCI Express (karty graficzne posiadają odpowiednie wycięcie).

A ile miejsca mamy do dyspozycji za płytą główną? Wytłoczenie na panelu bocznym pozwala na lepszą organizację okablowania, bowiem otrzymujemy nieco więcej niż 15 milimetrów szerokości na rozłożenie niepotrzebnych przewodów. Od strony wewnętrznej do tacki przyklejony jest bardzo ciekawy element mający prawdopodobnie usztywnić panel boczny - jesteśmy pod wrażeniem osiągnięć technologicznych chińskich producentów. W tej części widzimy także pierwsze wgięcia blachy spowodowane prawdopodobnie niedokładnym procesem technologicznym przy wyginaniu metalowych dystansów dla zasilacza. Wszystko mieści się w granicach normy i wygląda całkiem dobrze.

Do montażu 5,25-calowych napędów optycznych musimy zdjąć obydwa boki obudowy, gdyż beznarzędziowy system posiada swoje uchwyty po obydwu stronach - jest to całkiem ciekawe zjawisko w budżetowej obudowie, która jest przecież nastawiona na ograniczanie kosztów produkcji. Raijintek wykorzystał maksymalnie możliwości aranżacji tak małej powierzchni związanej z ograniczonymi wymiarami. Oczywiście można było wyjść minimalnie poza niskie wymiary Midi-Tower i stworzyć nieco lepsze rozwiązania, ale producent wolał najwidoczniej pójść inną drogą.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• następna ›
• ostatnia »