Zgłoś błąd
X
Zanim wyślesz zgłoszenie, upewnij się że przyczyną problemów nie jest dodatek blokujący reklamy.
Błędy w spisie treści artykułu zgłaszaj jako "błąd w TREŚCI".
Typ zgłoszenia
Treść zgłoszenia
Twój email (opcjonalnie)
Nie wypełniaj tego pola
.
Załóż konto
EnglishDeutschукраїнськийFrançaisEspañol中国

Domowa sieć komputerowa - Budowa i konfiguracja - Poradnik

Zaawansowana konfiguracja routera - cz. 1

Wstępna konfiguracja routera TP-Link TL-WDR4300 za pomocą kreatora, jaką pokazaliśmy krok po kroku na poprzedniej stronie, powinna w zupełności wystarczyć do podstawowego, domowego użytku. Uzyskaliśmy już bowiem dostęp do Internetu oraz zabezpieczone protokołem WPA2-PSK połączenie z siecią bezprzewodową. Należy jednak pamiętać, że opcje, jakie widzieliśmy na poprzedniej stronie to dopiero wierzchołek góry lodowej, w porównaniu z tym, co tak naprawdę oferuje testowany router. Dlatego też, aby wykroczyć nieco ponad poziom „komputerowego laika”, który poprzestanie na tym, co skonfigurowaliśmy wcześniej, przyjrzymy się nieco głębiej możliwościom dostosowania ustawień naszego centrum domowej sieci.

Aby w ogóle uzyskać dostęp do szczegółowych opcji routera, należy otworzyć przeglądarkę internetową i w pole adresu wpisać tplinklogin.net lub adres IP routera, który domyślnie przyjmuje wartość 192.168.0.1.

System przed udzieleniem nam dostępu, poprosi o podanie nazwy użytkownika i hasła. Podajemy domyślne wartości, czyli login: admin, hasło: admin.

Jak widzimy, fabrycznie ustawione przez producenta hasło logowania jest hmm…łagodnie mówiąc zbyt łatwe do odgadnięcia. Dlatego pierwszym z dwóch kroków, jaki uczynimy przed pieczołowitym ustawianiem routera, będzie zmiana tego parametru.

Przechodzimy więc na zakładkę System Tools po lewej stronie okna przeglądarki i wybieramy opcję Password. W otworzonym po prawo oknie podajemy stare, domyślne hasło i wpisujemy nowy wymyślony przez nas ciąg znaków. Ważne, żeby nie był on tak łatwy do odgadnięcia, jak ten standardowo ustawiony przez producenta. Sugerujemy, podobnie jak to było w przypadku ustawiania zabezpieczenia sieci Wi-Fi, aby stosować rożne kombinacje znaków alfanumerycznych oraz specjalnych. W oknie tym możemy również zmienić domyślną nazwę użytkownika, aby jeszcze bardziej utrudnić dostęp do naszego routera postronnym osobom. To jednak nie koniec naszej początkowej zabawy menu System Tools. Drugi krok polega bowiem na aktualizacji oprogramowania sprzętowego (firmware) naszego routera, o ile producent takowe wypuścił.

Wchodzimy więc na stronę producenta routera. W naszym przypadku będzie to www.tp-link.com. Kursorem myszy najeżdżamy na przycisk z napisem Wsparcie i z rozwiniętego menu wybieramy element Do pobrania. Szukamy teraz oznaczenia modelu routera (np. TL-WDR4300) i klikamy w łącze. Czasem w sklepach dostać możemy kilka rewizji danego sprzętu sieciowego, więc po naklejce z numerem seryjnym na spodzie routera upewniamy się co do posiadanej wersji. W wypadku testowanego urządzenia aktualnie dostępna jest wyłącznie jedna wersja. Klikając na nią, przechodzimy do kolejnej podstrony, na której wybieramy najnowszy wydany firmware. Po jego pobraniu i wypakowaniu przystępujemy do aktualizacji na zakładce Firmware Upgrade. Wciskając lewym przyciskiem myszy Wybierz plik przechodzimy do katalogu, w którym zapisaliśmy nowe firmware i dwukrotnie na nim klikamy. Całą procedurę kończy kliknięcie przycisku Upgrade. Czekamy na zakończenie procesu aktualizacji oraz restart urządzenia. Po odpowiednim zabezpieczeniu panelu administracyjnego routera i zaktualizowaniu firmware możemy zacząć zagłębiać się w opcje konfiguracyjne.

Pierwszą stroną, jaką zobaczyliśmy zanim przeszliśmy do miejsca zmiany hasła i loginu, była zakładka Status. Tutaj znajdziemy wszystkie najważniejsze informacje odnośnie konfiguracji routera, takie jak: stan połączenia z Internetem sieci LAN czy Wi-Fi (zarówno 2,4, jak i 5 GHz).

Kolejną zakładką jest Quick Setup, w której mamy możliwość przeprowadzenia ponownej, bardzo podstawowej konfiguracji routera. Efekty uzyskamy w zasadzie takie same, jak byśmy skorzystali z kreatora przedstawionego na poprzedniej stronie. My jednak ową zakładkę pomijamy.

Opcje zgrupowane pod zakładką nazwaną Network stanowią ogólne ustawienia konfiguracyjne dotyczące sieci WAN oraz LAN.

Pierwsza podstrona, WAN, pozwala nam na szczegółowe dostosowanie opcji naszego połączenia internetowego (adres IP, maska podsieci, domyślna brama, rozmiar MTU, adresy serwerów DNS oraz nazwę routera). Do wyboru mamy całą gamę opcji, włączając statycznie oraz dynamicznie przydzielany adres IP oraz protokół PPPoE, czyli to, co wykorzystywane będzie najczęściej.

Na karcie zatytułowanej LAN możemy samodzielnie zdefiniować adres IP interfejsu ethernetowego routera wraz z maską podsieci. Do naszych domowych zastosowań, zupełnie wystarczy pozostawienie tych opcji przy wartościach domyślnych.

Trzecia opcja, MAC Clone pozwoli na przypisanie dowolnego adresu MAC do interfejsu WAN routera.

O tym, na jakiej częstotliwości pracować będzie nasza sieć, zadecydujemy otwierając zakładkę Dual Band Selection. Możemy wybrać pomiędzy pasmem 2,4 GHz oraz 5 Ghz, a także skorzystać z techniki dual band polegającej na równoczesnym wykorzystaniu obu powyższych częstotliwości. Dla ułatwienia późniejszej rozbudowy sieci, warto pozostawić domyślnie zaznaczony wybór – nie wszystkie urządzenia są bowiem w stanie działać na paśmie o pięcio-gigahercowej częstotliwości.

Za szczegółowe ustawienia sieci bezprzewodowej odpowiedzialne są zakładki Wireless. Pierwsza umożliwia dopieszczenie szczegółów konfiguracyjnych sieci działającej na paśmie 2,4 GHz, druga natomiast dotyczy częstotliwości 5 GHz. Obie opcje konfiguruje się w zasadzie tak samo z drobnymi jednak różnicami. Różnice te polegają na wyborze dostępnych standardów komunikacji i kanałów przypadających na konkretne pasmo. Dla częstotliwości 2,4 Ghz możemy wybierać spośród 13 kanałów (dla regionu ustawionego na kraj europejski), natomiast w przypadku tej drugiej, do dyspozycji mamy wyłącznie 4 kanały. Jak już napisaliśmy na początku o podstawach dotyczących sieci bezprzewodowych, nie powinniśmy jednak wybierać dowolnych kanałów, ale te, które są w naszej przestrzeni nie będą ze sobą interferowały. Istnieje wiele narzędzi, za pomocą których można sprawdzić, na jakich kanałach działają sieci w naszej okolicy w celu optymalnego wyboru kanału, który zamierzamy wykorzystać (przykładowo, darmowy program inSSIDer).

Odnośnie standardów sieci Wi-Fi – w paśmie 2,4 GHz działają sieci o przyrostkach b,g oraz n (a także tryby mieszane). Z kolei pasmo 5 GHz przydzielić możemy dla sieci a oraz n. Pozostałe ustawienia będą identyczne. Wybieramy więc identyfikatory SSID naszej sieci oraz decydujemy o ich rozgłaszaniu. Wspominaliśmy już u regionie, który będzie miał wpływ na liczbę możliwych do wyboru kanałów. Aby zwiększyć zasięg sieci WLAN, możemy skorzystać z trybu WDS. Po zaznaczeniu tejże opcji, dostaniemy możliwość dokładnego skonfigurowania bezprzewodowego mostu (SSID sieci, adres MAC routera oraz zabezpieczenia).

Pod pierwszą zakładką Settings widzimy opcję nazwaną WPS. Przypominamy, że funkcja ta umożliwia szybkie połączenie z siecią bezprzewodową. Do tego celu użyjemy jedynie podanego przez router kodu PIN – nie jest tu konieczna znajomość jakichkolwiek haseł do sieci. Połączenie z kompatybilną z WPS kartą sieciową ustanowimy poprzez naciśnięcie odpowiedniego przycisku z tyłu obudowy routera.

Na karcie zatytułowanej Wireless Security znajdziemy wszelkie oferowane przez router zabezpieczenia sieci bezprzewodowej. Wśród dostępnych opcji mamy protokoły WEP, WPA/WPA2-Enterprise oraz WPA/WPA2-Personal (PSK). O ile wcześniej skonfigurowaliśmy router zgodnie z przedstawionymi poradami, to właśnie ta opcja powinna widnieć jako zaznaczona i wszystkie wpisywane w kreatorze dane, także i tu powinny się pojawić.

Aby zapewnić naszej sieci jeszcze większe bezpieczeństwo, możemy na następnej podstronie Wireless MAC Filtering wyselekcjonować komputery, które otrzymają możliwość połączenia się z routerem. W tym celu, klikając na przycisk Add New… wystarczy wpisać adres MAC oraz opis komputera. Następnie decydujemy, czy router ma zabraniać lub pozwalać danej maszynie na dostęp. Oczywiście, aby wszystko zadziałało, klikamy Enable.

Ostatnie dwie strony z działu Wireless dotyczą zaawansowanych opcji sieci bezprzewodowej (np. moc emitowanego sygnału izolacja podłączonych do routera hostów od siebie) oraz statystyk.

Bądź na bieżąco - obserwuj PurePC.pl na Google News
Zgłoś błąd
Kamil Śmieszek
Liczba komentarzy: 13

Komentarze:

x Wydawca serwisu PurePC.pl informuje, że na swoich stronach www stosuje pliki cookies (tzw. ciasteczka). Kliknij zgadzam się, aby ta informacja nie pojawiała się więcej. Kliknij polityka cookies, aby dowiedzieć się więcej, w tym jak zarządzać plikami cookies za pośrednictwem swojej przeglądarki.