Test laptopa Apple MacBook Air z procesorem M3. Całkiem wydajny i elegancki, ale czy warty swojej ceny?

Test Apple MacBook Air - Specyfikacja techniczna

Testowany wariant Apple MacBook Air (2024) posiada na pokładzie procesor ARM M3. Ten z kolei posiada łącznie 8 rdzeni CPU oraz 10 rdzeni GPU w połączeniu ze zunifikowaną pamięcią RAM typu LPDDR5 (dokładnie tak jak w poprzedniku). Apple MacBook Air (2024) oferowany jest natomiast w wariantach z 8 GB RAM, 16 GB lub 24 GB - im wyższa ilość pamięci, tym więcej musimy dopłacić). Ze względu jednak na zasobożerność wielu aplikacji (np. pakietu Adobe), rekomendowany jest wybór wariantu z większą ilością pamięci, minimum 16 GB. Niestety, Apple każe sobie słono płacić za dodatkowe gigabajty (samodzielnie montować nie możemy, jako że RAM jest de facto integralną częścią SoC M3) - dodatkowe 8 GB to wydatek ponad 1000 złotych, a więc podobnie jak i w innych komputerach od Apple.

Apple M3 jest nieco usprawnioną i zoptymalizowaną wersją M2, a największą różnicą jest przejście na nowy proces technologiczny TSMC N3B. Pozwoliło to na upchnięcie 25 miliardów tranzystorów (M1 miał 15 mld, a M2 - 20 mld). Podobnie jak wcześniej, także Apple M3 oferuje dwie kości DRAM, przylutowane tuż przy procesorze ARM. Są to kości po 12 GB maksymalnie (tak jak w układzie M2), co daje sumarycznie pojemność do 24 GB. Przepustowość RAM także pozostała bez zmian, oferując dwie 64-bitowe szyny (128-bitowa magistrala) o przepustowości 100 GB/s. Apple M3 składa się z ośmiu rdzeni CPU - czterech typu Performance oraz czterech typu Efficiency. Maksymalne taktowanie rdzeni P-Core wynosi 4,05 GHz, natomiast dla rdzeni E-Core jest to 2,75 GHz. Wbudowany układ graficzny M3 GPU posiada 10 rdzeni, a więc tyle samo co w poprzedniku. Nowsza wersja procesora M3 mimo wszystko ma oferować średnio do kilkunastu procent lepsze osiągi niż M2, a także lepszy stosunek perf/wat, co powinno wpłynąć także na dłuższy czas pracy na zasilaniu akumulatorowym.

Apple chwali się wykorzystaniem nowej architektury dla wbudowanego układu graficznego, a wśród najważniejszych nowości zwraca się uwagę na trzy filary: sprzętową akcelerację Ray Tracingu, sprzętową akcelerację Mesh Shading oraz technologię Dynamic Caching. Dynamic Caching jest czymś, czego nie znajdziemy w typowych układach graficznych takich firm jak NVIDIA, AMD czy Intel. Technologia ta umożliwia przydzielanie konkretnej ilości lokalnej pamięci w czasie rzeczywistym. Dzięki dynamicznemu buforowaniu, do każdego zadania używana jest tylko taka ilość pamięci, jaka faktycznie jest potrzebna. Dynamic Caching ma być nie tylko rozwiązaniem przejrzystym i łatwym do wykorzystania przez programistów, ale w domyśle ma również pozwolić na wyższe wykorzystywanie zasobów rdzeni GPU w każdym typie zadania, tym samym podnosząc wydajność - dotyczy to zarówno programów jak i gier. Nowe układy graficzne w Apple M3, M3 Pro i M3 Max oferują teraz także sprzętową akcelerację Ray Tracingu, charakteryzując się do 2,5-razy wyższą wydajnością w porównaniu do M1, M1 Pro oraz M1 Max. Chodzi oczywiście o zadanie, gdzie RT może zostać wykorzystane. Z kolei sprzętowa akceleracja Mesh Shading pozwala na budowanie bardziej złożonej geometrii obiektów, tym samym tworząc chociażby bardziej rozbudowane sceny w grach oraz innych aplikacjach.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• …
• następna ›
• ostatnia »